تحصيلات خود را ابتدا  نزد پدر ، سپس در مكتب خانه ملا يعقوب يوسف‌وند ادامــه داد وعلي رغم ميل درونيش به تحصيل علم وراه يافتن به حوزه و  به علت مشكلات خانوادگي ومعيشتي اين توفيق را پيدا نمي كند امِا به مطالعه آثار علمي بزرگان وكتاب‌هاي فقهي وتاريخي ادامه مي دهد.

ودر دوران اقامت در رومشگان چند صباحي به عنوان نويسنده ومنشي محمد حسين خان والي پشتكوه انجام وظيفه مي‌كند .

در حـــدود سال 1315 هـ .ش در بخشـــــــداري الشتر به عنوان منشي ونويسنده  مشغــول بكار مي شود ودر سال1320 [ هـ. . ش ] به بخشداري دلفان انتقال مي‌يابد. ولي چون از حكومت رضاخان ناراضي بوده از خدمت در دستگاه دولتي درسال1322  استعفا مي كند وبعد از آن در روستاي مصدق آباد به كشاورزي مشغول مي‌شود اوقات فراغت خود را به مطالعه كتب تاريخي وعلمي ومذهبي سپري مي‌كند واز محضر مبارك مراجع عظام لرستاني همچون آيت اله روح الله كمالوند وآيت اله فرج اله كاظمي موموندي بهره جسته وبا روحانيت منطقه وبومي كه در حوزه علميه قم مشغول تحصيل بودند مراوده وبحث علمي وفقهي داشته است 

دوران آخر عمر خود را در روستاي مصدق آباد تحت مراقبت پسر ارشدش مي‌گذرانيده است . تا اينكه دست اجل به اين مرد فرزانه امان نداد . ودر تابستان سال 1350 هـ .ش به علت سكته قلبي چشم از جهان فرو بست . وبنا به وصيت آن مرحوم كه در وصيت نامه‌اش تأكيد نموده بود در صورتيكه در فصل تابستان دستم از دنيا كوتاه شد بدنم در روستاي مصدق آباد دفن نماييد در غير اين صورت پيكر مرا به قم ببريد ودر كنارحرم حضرت معصومه (س) به خاك سپرده شود چون كه در فصل تابستان دار فاني را وداع گفت پيكر مطهرش در روستاي مصدق آباد دفن گرديد . آثار باقي مانده از او به زبان فارسي ولكي بيش از هشت هزار بيت شعر با مضامين مذهبي است.

علي اكبر فرزند ارشدش به وصيت نامه او عمل نموده به نيابت از ايشان به مكّـه معظمه مشرف مي‌گردد وبا سرمايه مالي و معنوي خود در چاپ ونشر آثار او سعي و كوشش نموده است.