نویسنده: علی‌نجات غلامی

پرسش: سلام آقای غلامی نظرتان راجع به این سرفصل گروه زبان و ادبیات کردی در دانشگاه سنندج که در آن دو واحد تحت عنوان "متون ادبی کلهری، فیلی و لکی" گنجیده است چیست؟ آیا این را نیز در راستای ادغام و هویت‌زدایی لکی تفسیر می‌کنید؟ 

پاسخ: سلام. این سئوال مهمی است بگذارید اندکی توضیح بدهم. بدواً باید توجه داشت که مباحثات در سطح آکادمیک ماهیتی متفاوت با مباحثات در سطح کنشگری اجتماعی دارند. پاسخ به این پرسش ابعادی دارد. در مجموع می‌توان گفت خیر ادغام نیست و تبعاتی هویت‌زدایانه برای لکی ندارد. زیرا ما به‌مثابه لک در سطح اجتماعی و فرهنگی در حال محو شدنیم و می‌کوشیم برای جلوگیری از این اتفاق شوم از زبان و قومیت‌مان در مقام یک هویت دفاع کنیم. لذا باید گفت لکی یک زبان و قومیت مجزاست تا بتوانیم به انسجام اجتماعی رسیده و حقوقی مادی و معنوی را که دیگر اقوام دارند - در عرض دیگران نه بیشتر و نه کمتر - مطالبه کنیم و خودمان را از درون خطاب کنیم و ضعف‌ها را نقد کرده و قوت‌ها را به یاد آورده و تقویت کنیم. زیرا ما داریم به نحو متناقضی از یک سو حاشیه بر لر و از سوی دیگر حاشیه بر کرد فهم می‌شویم و این ما را دچار بحران فرهنگی می‌کند.

نویسنده: علی نجات غلامی

واژه‌ی "لک" را بنا به اشتباهی عام، ترکیبی از حرف "لام" از واژه‌ی "لر" و حرف "کاف" از واژه‌ی "کرد" می‌پندارند. اما معنای لغوی آن را عمدتاً به معنای "صدهزار" می‌دانند و یا یک رده‌ی نظامی در مقامات نظامی کهن نظر به واژگانی مانند "سرهنگ"، "سرلک" و "سرلشکر" (یعنی "لک" رده‌ای بین "هنگ" و "لشکر" بوده است، هر لشکر به چند لک و هر لک به چند هنگ تقسیم می‌شده است).