آیینی ویژۀ سوگواری است که در میان مردم استان های کرمانشاه، لرستان و ایلام[لکستان] اجرا می شود. این مراسم به این شکل است که میت را پس از شستن و کفن کردن در بین شاخههای سبز بید میپیچند و آن را به همین صورت کنار گورش که معمولاً گورستانی در نزدیکی چشمهاست میگذارند. سپس اسب سیاهی را که یالش به پهلو شانه شدهاست را از دور به گور و میت نزدیک میکنند. در این هنگام مردان و بهویژه زنان به شیون و زاری و مو فشانی میپردازند. هنگامی که اسب را آرامآرام میبرند شیون و زاری شدت میگیرد. چمر شعر ویژهٔ خود را نیز دارد.